Çocuk bakıcısının varlığı, bebeğin gelişmekte olan kişiliğinde çok önemli bir rol oynamaktadır. Bebek için anlamlı bir bağlanma figürü olan bakıcı, bebekle, annesi ve babasıyla olduğundan farklı bir ilişki kurmaktadır. Bu nedenle, onun rolü de aile ilişkileri içinde göz ardı edilmeyecek kadar etkindir.
Son yıllarda kadınların rollerindeki önemli sosyal değişimlerle birlikte, çok daha fazla kadın evin dışında çalışmaya başlamıştır. Gerçekten de, ülkemizdeki büyük şehirlerde yaşayan çocukların büyük bir kısmı hayatlarının ilk yıllarını, anneleri çalışırken çocuk bakıcılarının gözetimi altında geçirmektedirler. Ancak çalışan bir anne için çocuğunu bir yabancıya emanet etmek son derece zor ve sıkıntı verici bir süreçtir. Bu duygular o kadar kaldırılması zordur ki, bazen anneler bakıcının çocuk üstündeki önemini inkar ederek bu sıkıntı ile başa çıkmaya çalışabilirler. Ayrıca, eğer anne dadının önemini küçültürse dadının sıcaklık, anlayış ve hoşgörü gibi annelik kapasitelerini kıskanmayabilir.
Çocuğun hayatında bir bakıcının olması duygusal olarak ona anne baba çocuk üçgeninden çıkma ve oradaki çatışmalardan uzaklaşma fırsatı verebilir. Bazı çocuklarda olumsuz duyguların korkmadan yönlendirilebileceği bir alıcı olma fonksiyonu taşıdığı görülebilir. Bu biraz da eski zamanlarda ki büyükanne büyükbaba fonksiyonuna benzer bir şeydir. Bakıcının cezalandırmayan, kabullenici tavrı, çocuğun daha önceden anne babaya doğru yönelttikleri olumsuz duyguları bakıcı ile yönlendirmenin mümkün olduğunu hissetmelerini sağlamıştır. Genellikle anne olan temel figür, özellikle önemli ve bebekle olan ilişkisinin yeri doldurulamaz olarak kabul edilir. Korumak, beslemek, bebeği anlamak ve korumak gibi, annenin bazı rolleri, başka bakıcılar tarafından da yerine getirilebilir. Ancak bu kişilerin bebeğin anneyle olan öncelikli ilişkisinin önemini kabul etmeleri gerekir. Yani çocuk bakıcısı da annenin bebek için önemini anlamalı ve kendi işinin çocuğun üzüntü sıkıntı gibi olumsuz duygularını da anlayıp ona anlam katmak olduğunu bilmelidir. Ancak eğer anne kaldıramadığı için bakıcının önemini inkar eden bir tutum içinde olursa bakıcının çocuğunu duygusal olarak desteklemesine engel olabilir.
Anneler genel olarak kendi duygusal ihtiyaçlarımıza uygun bakıcı seçimleri yapar ve bu ihtiyaca uygun bakıcılar da bilinçsizce bunu gidermemize yardımcı olurlar. Bu yüzden direkt duygusal olarak düşünmeden sizin ve çocuğunuzun ihtiyaçlarını en iyi şekilde giderebilecek bir çocuk bakısı seçimi yapmak en doğrusudur.