Hayatta güzel olmaya değmez ...
2011 yılı öncesiydi. "Hospital of Massachusetts" Hastanesinin koridorlarında doktorlar, hemşireler sevinçle adeta birbirlerini müjdelediler: dünyanın en ünlü şarkıcılarından olan Adel hastanemizden geldi! O, sadece Avrupa'da değil, Amerika'da da çok seviliyordu. Hele 2008 yılında Adel "Grammy" ve diğer yüksek ödüllere layık görülmüştü .. Radyolarda aralıksız olarak onun en hit şarkılarını - "Rolling in the Deep" ve "Chasing Pavements" i seslendirdiler.
Doktorlar, hatta hastalar ADELIA görmek için hastanenin birinci kata koşuyorlar. Ama onu görünce herkes şaşırdı. Karşılarında tombul, mavi gözlü, makyajsız Adel durmuştu. Üzerinde eski elbisesi, ayağında sıcak çoraplar ve hastane terliği. Adel televizyonda görünen ünlü şarkıcıdan çok köy kızı rolünü oynayan oyuncuya benziyordu. Tedavi almak için hastaneye getirilen Adel berbat ruh halindeydi. Sanki üstünden tren geçmişti. Kendini tutamayan Adel hademeyi yanına çağırdı:
- Ben, Duyuyor musun? - Adel yalvara yalvara hademenin elinden tuttu. - Bu parayı al ve bana konyak al getir. Rica ediyorum. Burzda hiç bir damla da kalmadı - Adel elindeki boş şişeyi gösterdi. - Stresliyim, anlıyorsun? Kendime gelmeliyim. Yoksa burada ölürüm.
Hademe boş konyak şişesine göz gezdirdi ve asta sesle "sizin bu isteğinizi baş doktora belirtmeliyim" dedi.
- Aptal! - Adel sinirlendi. - Başhekim neden bunu bilmelidir?
Doktorlar Adele demişti ki, bir hafta sonra ameliyat edilmelidir. Ona öyle geldi ki, bu bir hafta boyunca deli olacak. Tanınmış doktor Zeytels Adelin boğazını muayene ettikten sonra göğüs itip dedi:
- Polipler (mukoza oluşan tümör) var. Kendisi de çok. Okuyabilir bilmeyeceksiniz. Allah'a dua edin ki, ameliyattan sonra en azından konuşabilir bilesiniz.
Doktorun sözlerini duyan Adel sanki yüksek ağaçtan yıkıldı. Odanın kapısını açıp koridorda hızla kaçmaya başladı. Sigara içmek için izin verilen odaya girdi. Pijamada olan erkek hastalar sigara dumanında neredeyse görünmüyordu. Hepsi sessizce Adele bakıyordu. Birkaç dakikalık sükuttan sonra Adel rengi solmuş esnaf Con Denverle konuşmaya başladı. Sohbet ede ede Adel kendi kendine düşündü: Conda kanser hastalık, onunla karşılaştırıldığında hala iyiyim. Ameliyattan sonra konuşabilir bilmesem de en az yaşayacağım. Ama yazık ki, okuyabilir bilemeyeceğim. Henüz 23 yaşındayım, hayatım önümdeydi...
Adel Louri Blyu Adkins 1988 mayın 5-de Londra'nın kuzeyinde bulunan fakir kasabada dünyaya geldi. Bu kasabada zengin insanlar yaşamıyordu, her taraf zir-zibille doluydu. Çünkü Adel bu kasabadan babası Mark Evans tarafından dövülen annesi Penny Adkinsle nereye gidebilirdi? Dinlenme günlerinde Penny kızını ebeveynlerinin yanına götürüyordu. Halaları, halaları, dayıları ADELIA çok istiyordu. Adel ise onların çocuklarının elinden cana toplanmıştı. Çok gürültü ediyorlardı. Nihayet, Adel gürültüden yaka kurtarmanın yolunu buldu: o, dayısının eski vallarını koşarlar, şarkıları yüksek sesle okutup dinliyorlardı. İlk zamanlar kız şarkıları sadece dinliyordu. Sonraları hoşuna giden şarkıların sözlerini ezberleyerek evde kendisi için okumaya başladı. Okulda ders saati öğretmenin söyledikleri ona ilgisiz geldiğinde öğrendiği şarkılardan birini dudak altı mırıldanıyordu. İşte bu yüzden de Adelin tüm fenlerden fiyatları ikiydi. Ebeveynleri onun okulunu değiştirmek karar verdi.
Brit - Londra'nın sanat mezunuydu. Çaresiz kalan Penny kızını bu okula yazdırmaya götürdü. Brit diğerlerinden bir özelliğine göre farklıydı. Burada tahsil hakkı yoktu. Ama kabul edilmesi için Adel yetenek sınavı vermeliydi. O, Etti James'in iki muhteşem şarkısını okudu. Müdür çok hoşuna gitti ve Adel okula kaydedildi. Öğretmenler, öğrenciler tombul, mavi gözlü, basit elbiselerde okula gelen ADELIA ciddi adam olarak kabul etmiyorlardı. Diyorlardı ki, sesi var, ama sahne yakışması yoktur. Çoğu Adel'in güçlü ve temiz sese sahip olduğunu söylüyordu. Ama o, komplimentlerin hepsini gözardı vururdu. Penny kızının okulu bitirdikten sonra ünlü şarkıcıların vokalisti veya yöneticisi olmasını istiyordu. Adel ise kariyer hakkında hiçbir şey düşünmüşlerdi.
Baskı sınavı öncesinde görev verdiler ki, her öğrenci kendine şekilde şarkı bestele melidir. Adel şarkıyı besteledi, aynı zamanda sitelerden birine yerleştirdi. Bir haftadan sonra Adel gözlerine inanmadı. Şarkıyı beğenenlerin sayısı on bini geçmişti. Çeşitli açıklamalar yazıyorlardı: "Mükemmel mahnıdı", "Şarkının bəstəkarını büyük başarılar bekliyor" vb.
"Muhtemelen, beni alaya koyuyorlar", - diye Adel düşündü. Bir kaç gün sonra ona çeşitli müzik şirketlerinden teklifler gelmeye başladı. Adel ise kesin bir dille itiraz ediyor, hepiniz cehennem olun! - Diyordu. Bir gün Adelgile "Pacemaker Recordings" şirketinin temsilcisi Ceymi Ti geldi. Adel bu kişi hakkında bir şey duymamıştı. Onun da teklifini reddetti. Ama Ceymi ondan da inatçı idi. O, kızın kolundan tutarak "Elbisesini giyin, gidiyoruz", - diye kesin şekilde söyledi, - axi ne zamana kadar kendisine inanmıyor?
Ceymi kararında kesindi. Böylece o, ADELIA ilk Single ışık yüzü gördüğü "Hometown Glory" müzik şirketine gitmeye ikna etti.
- Sanırım Single "iTunes" de haftanın müziği seçildiğini bilmiyorsun ...
- Eşi, cehennem olun. Bu mümkün değil! - Adel genellikle "iTunes" in ne olduğunu bilmiyordu.
"XL" kayıt stüdyosu da artık ADELLE çalışmaya can atıyordu. Penny kızına yalvarıyordu ki, en azından bu şirketin teklifini reddetmesi. Nihayet, inatçı kız anlaştı ve şirket temsilcileri ile görüşmek için oraya gitti. Ama yine düşünüyordu ki, onu alaya koyuyorlar. Şirkete girdiğinizde duvarlarda sevimli sanatçılar - "Radiohead" ve "The White Stripes" rock grupları üyelerinin resimlerini gördü. "Onlar da bu şirketle sözleşme bağladılar?" - Adel kendi kendine denildi. Haket'in isteği ile Adel çarpıcı sesle Dina Rolan'dın repertuvarından olan şarkılardan birini okudu. "XL" şirketi anında Adel ile sözleşme imzaladı ve Haket genç şarkıcıya iki bin sterlin avans verdi. Adel hayrette paralara bakıyordu. "Bu kadar parayla ben ne yapabilirim?", - Diye düşündü. Şirketten aralandıktan sonra Adel mağazaları dolaşmaya başladı. Kendisine çeşitli kıyafetler ve en çok sevdiği ve asla sahip olmadığı çantadan beş adet aldı.
"XL" kayıt stüdyosu ise Adel'den yeni şarkılar bekliyordu. Nik Haket neredeyse, her gün Adele çağrı vururdu. Adel ise artık bıkmıştı, telefonlara cevap vermiyordu. Tüm günü dolaşıyordu. Bazen ona öyle geliyordu ki, Xaqqet sürekli onu izliyor. Kendini dolandırıcı gibi hissediyordu. Avans verilen parayla tüm günü gece kulüplerinde içki içiyor, sigara içiyor, bir deyişle, nasıl lazımdı eğlenirdi.
... 28 Ocak 2008 tarihli. Adelin "19" adlı ilk albümü yayınlandı. Aynı yıl şarkıcının 19 yaşı tamam olurdu. Artık onun diskleri Avrupa'da ve Amerika'da elden ele dolaşıyordu. Chelsea kentinde kendisine muhteşem ev aldı. 2009 yılının baharında Los Angeles'ta konser veren Adel sahnede hem gülüyor, hem de çocuklar gibi ağlıyordu. Makyajı yüz gözüne yakmıştı, avucunun içi ile elma yanaklarını kıyasıya ovuşturur: "Oyan, Adel! Oyan! Oyan! ". Salonu hayranların alkış sədaları kaplamıştı. Keşke en azından bazen televizyona bakar veya dergi oxuyaydı. O zaman görürdü ki, bu tür salondaki bile izdihamı ancak tüm tanınmış yıldızların yer aldığı "Grammy" ödülünün tanıtımı sırasında görülebilir. Evet, "Grammy" ödülü takdim ediliyordu. Törenden sonra Adel kendisini çok rahatsız etti. Çünkü o bu tür öyrenceli değildi. Saçı düzgün birikmiş durumda klasik giyimde, topuklu ayakkabıda gezmek onun için asıl işkenceydi. Süslü, dört taraftan ışık saçan salonlarda düzenlenen törenlerde yer yapmaktansa Londra'nın gece kulüplerinde dinlenmek onun için asıl eğlenceydi.
Gece yarısı törenin resmi olmayan bölümü başladı. Sabahtan Adel'in her adımını izleyen Makkartni onu dansa davet etti.
- Dans bilmiyorum, - Adel'in yanakları azıcık kızardı.
- Ben sizi öğretirim ... - Makki kibarca elini Adele uzatarak söyledi.
Adel dans sırasında sık sık onun ayaklarını ovuyordu. Kolundan öyle katı yapışmıştı ki, neredeyse gömleğini cıracaqdı. Yıkılmaktan korkuyordu. Lanete gelirsiniz, - diye topuklu ayakkabısına bakıp deyinirdi.
- Benim mükemmel şarkıcım var ki, - nihayet, taraf-mügabili ile ne yapacağını bilmeyen, içten içe acı çeken Makkartni de mızıldandı. - Reqsle sürekli uğraşmak bir ay içinde sizi iyi şekle sokacak, zayıflamaya yardımcı olur.
Herkesin Adele arıklamağın yollarını göstermesi onu bezdirmişti. "Menajerler, dostlar, akrabalar. Bu da onlar gibi. Belki ben hiç kilo istemiyorum? Popkorn ve dondurmayı seviyorum, hayatta en çok hoşlandığım hazdan vazgeçmek istemiyorum - Adel kapsamında Makkartninin söylediklerine itiraz ediyordu.
- Kendini şarkıcı sen biçime sal! - Adel biliyordu ki, onu ancak bu yolla susturmak olur: bunu deyib kız hemen yerinde donup kalan Makki'den uzaklaştı.
"21" adlı albümünün tanıtım turnesinde Adel'in hayranları İngiltere Avrupa ve Amerika'da büyük stadyumları doldurmuştu. İlk zamanlar Adel büyük insan kitlesinin karşısına çıkmaktan korkuyor, isterikaya düşürdü. Annesi onunla perde arkasında duruyor ve ağzına kedi otu damcıladardı. Adel ise gizli kıyafetlerinin arasında sakladığı küçük su kabının konyaktan içerdi. İlk zamanlar böyle olmasaydı sahneye çıkamıyordu. Birkaç kez konser sırasında sahnede gözleri kamaşmış ve çocuklar gibi arkasını döndü kaçtığı da olmuştu. Sahneye tekrar çıkmaktan vazgeçip konseri ertelemişti. Bir kez de o derecede korkmuştu ki, gözleri ile salonun siyah boşluğuna bakarak salona toplanan binlerce hayranına mikrofonla "biliyorsunuz, ben korkuyorum" demişti. İnsanlar ise ADELIA olağanüstü sesine göre değil, hem de tipik şarkıcı olmadığına göre seviyordu. O, şarkıyı okurken çok kolay ağlaya veya "kötü anıların" onu incittiğini diyebilirdi. Seyirciler onu samimiyetine göre seviyordu. Kısa sürede onun popülaritesi hatta Emi Uaynhausun şöhretini de geçmişti.
... Fotoğrafçı Aleks Starroku Adel ile foto etmek için "Vogue" dergisinden göndermişlerdi. Adel onunla dalaştı: "Çünkü ben model değilim". Fotosessiya için yöneticileri onu ikna etti. Aleksle ilk tanışması böyle başladı. Fotoğrafçı beraberinde çeşitli kıyafetler getirmişti, ama hiçbiri Adele yakışmadı. Sinirlenen şarkıcı kapıyı çarpıp çıkmak isteyince Alex ona yaklaştı ve elindeki parçayı üstüne tuttu:
Mükemmel! Sen büyüleyici! - Dedi ve kamerayı aldı.
İlk defa, Adelin kendi fotolarından hoşlanıyordu. O günden konserlerde Adelin şekillerini ancak Aleks çekmeye başladı.