Emin Ağalarov: "Dostluğumu Kötüye Kullanmak Gerekmez"

Şarkıcı-besteci Emin Rusya'nın "Komsomolskaya Pravda" sitesine röportaj verdi. - Size öyle gelmiyor ki, müzik alanındaki başarınız aileniz olmasaydı, geç parlardı? - Birinci, onu deyim ki, iş büyük bölümü bana yok, Araz İskender oğluna aittir. Onunla akrabalık ilişkilerimiz var (gülüyor). İkincisi ise, bu sadece Moskova'da hissedilir. Örneğin, Yekaterinburqa gittiğinde insanlar benim Ağalarovlar ailesi ile ilişkim olduğunu bilmiyor. Dışta daha rahattır. Gitaranla çıkırsan, okuyorsun. Bunu irad tutan olmuyor. - Eğer Kseniya Sobçakla benzersiniz. O, St Petersburg'un eski merinin kızıdır, çok iyi ailenin evladıdır, ama her şeye kendisi başardı. Siz ise aksine - yetkili insansınız, çocuklarınız var, biznesmensiniz. Öyle şarkılar okuyorsunuz ki ... - Irade! (Gülüyor) Sevgiden ... Ne siyasetten, ne de biznesden ... - Demek istediğim, sizin sanat narkotiksiz ve rock-n-rolsuz geçti. Asla yaradıcılığınıza "cehennem baharatı" katmak istemediniz? - Yok. Müziğim iş değildir. Restoran açınca onu başarılı olmak, çok müşteri çekmek için plan qurursan. Ben ise sadece insanları teeccüblendirecek şarkıyı nasıl yazacağımı düşünüyorum. Aynı anda besteni sadece sen değerlendirebilmek biliyorsun. Onun dinleyiciye nasıl etkileyeceğini düşünüyorsun. Bektim getirdi ki, 2006 yılında piyasaya gören "Still" mahnım hiçbir kızgınlık olmadan radyolarda seslendirildi ve sevildi. Bu da bana meşgul olduğum bu alanı sürdürmek gücü verdi. Şimdi ise mahnımın radyo ve televizyonda onaylandı-olunmamasini düşünmüyorum. Artık ben her şeyi anlıyorum. Ama bu, esas değil. Benim için en önemlisi odur ki, benim yaradıcılığım maddiyyatdan bağlı değildir. Çalışmıyorum ki, şarkı yazım sevilsin, herhangi bir qonorara layık görülsün. Çünkü benim ek kazancım var. Bak, şimdi burda oturup (mülakat Eminin yöneticisi olduğu "Crocus City Hall" da alınıp - red.) Biznesimle meşgulüm. Sahneye çıkıyor, şarkı okuyorum, çünkü bu bana da, insanlara da hoş olur. - Sizin yürekten okuduğunuz mahnılarınız var. Ama bence, sizin repertuarınızda gürültü doğuran hit yoktur ki, ondan ödüller, yüksek ücret kazanasınız ... - Ne için? Mutlu olmak için? Qonorarımın miktarını yükseltmek için? Ben kendim istediğim bir işle uğraşıyorum. Nazikçe, taşı taş üstüne koya-koyabilir müzik yaradıcılığımı qaldırmışam - hem burada, hem de yurtdışında. 2006 yılından profesyonelce müzikle uğraşıyorum. Ama ilk albümümü 1998 yılında çıkarmışam. Onu her yerden toparladık, ancak hafızamdan silmeye bilmiyorum (gülüyor). Benim yaradıcılığımı kabul etmeselerdi, hiç kimsenin dikkatini çekmeseydim de okuyacaqdım. Önemli olan, müzik içimde yaşıyor ve onu kimin içinse okumak bana önemli değil. Diyemem ki, benim eksik cehetim yoktur. Hayır, ben yaradıcılığımda yeni aşamaya kalkmayı diliyorum. Benim dinleyici auditoriyam genişledi. "Krokus" u doldurmak büyük başarıdır. Qriqoriy Lepsin, "Bi-2" nın konserleri anşlaqla geçiyor. Bir şarkıcı için 2 bin biletin satılması kolay iş değil. Bende de bu alınıyor. Bölgelerde de bunu yapmak istiyorum. Yayda tura çıkacam. İnanıyorum ki, o kadar seyirci toplamayı bilecem. Salonun tamamı dolmasa da, yüzde 70'ini dolduracam. - Birden o kadar seyirci toplamasanız? - Bu tür durumla qarşılaşmışam. Her yaratıcı insan bile halla karşılaşıp. Eğer seyirci toplayabilir bilmiyorsan, demek, bir kez toplayacaksın. - Babanız müzik ile meşgul olmanızı ne zaman ciddiye aldı? - O, beni tanıyor. Bilir ki, bir şeylere el qoydumsa, ona ulaşmaya çalışacağım. Başımı duvara döyecem, ama yapacağım. Ben onun emeğinin behresiyem. O, beni terbiye etti ve nasıl varamsa, öyle olmayı öğretmiştir. - Bu alanda sizin için Müslüm Gürses de çok şey yapıp ... - O, beni çocukluktan tanıyordu. Benim okuduğumu bilen kimi demişti: "Buraya gel, oku". O hemen royalın arkasına geçip, çalmaya başladı. Ben ise durup esirem, hangi tonda okuyacağımı bilmiyorum: "Lütfen, bana dokunmayın. Sizin yanınızda ağzımı bile açmak, konuşmak bile istemiyorum ". Üzüm kıpkırmızı olmuştu. "Sen okumalısan ve hiç neyle fikrini yıkım", - diye bildirdi. Onun yıldönümü olanda okudu ve sonra "Şimdi mikrofonu arkadaşımın oğluna veriyorum" diyerek beni çağırdı. "My way" şarkısını okuduk. Benimle çok ciddi davranıyordu. - Hemkarlarınızdan bazılarının dostluk adı altında aslında maddiyat güddüyünü nasıl anlıyorsunuz? - Bunu anlamak zor değil. Bununla büyüdüm. İnsanlar kendileri de az geçmeden anlamaktadır ki, ya biz dostluk ediyoruz, ya da biznesimiz. Ben her zaman açıkça görüyorum ki, gösteri biznesdeki kim benimle ciddidir, kimse yok. Belki de ben bu düşüncelerimde kibirli ve sözü üze diyen olmuşam. Örneğin, diyebilirim: "Somut deyin, ne istiyorsunuz?". Bu, karşımdaki insanın da işini kolaylaştırır. Örneğin, diyor ki, konser vermeme yardım edin. Ama öyle insanlar da var, anlamaktadır ki, benim dostluğum kötüye kullanmak gerekmez.