Neden İngiltere seçimi heyecan verici değil Amerikalılar?

Günümüz sinemaseverleri anlık olarak tanınabilen karakterler ve çizgi çizgileriyle bayilikler isterler; Daha geniş bir anlatıya uyan temalar üzerinde. Fransız cumhurbaşkanlığı seçimi, Marine Le Pen'in kadın Trump olarak gösterilen, halkçı öfkenin yüzüyle bu tasarıyı taktı.
Ancak Corbyn'e karşı Mayıs, belki de Washington, New York ve Boston'da sinema salonunda çok sınırlı sinema salonu bulunan bir indie üretim yapıyor gibi görünüyor.
Brexit franchise cephesinde çalıştı. Geçtiğimiz Kasım ayında Trump'ın beklenmedik zaferinin önsözü, gerçekten bir epikti. Ancak İngiltere genel seçimleri, Amerikalı izleyicilerin tanıdıkları az sayıdaki İngiliz siyasetçiden biri olan Nigel Farage'ın özelliklerini bile taşımıyor.

Onu unutulmaz bir seçim olarak adlandırmak bile doğru değil. Amerikalıların çoğunun, kendisinin bile gerçekleştiğinden haberim olmadığını söyleyerek kendimi güvende hissediyorum.
Kaliteli basında makaleler ortaya çıktı. Ancak, editörlerin belli belirsiz bir şey hissettiğini, ancak ön sayfanın dikkatini çekmeyi seven şeyleri işaretlemek için tatminkar, mat ama layık olan iplikleri hissettiler. Tiyatro nerede Beklenmeyen katlanmalar nerede? Film metaforunu kırılma noktasına kadar uzatmak için Helen Mirren veya Hugh Grant nerede?

Britanya hala burada dikkat çekiyor. Geçen hafta açıkçası, Manchester'ın korkunçluğu daha büyük bir resmin parçası olan başlık hikayesiydi.
Ancak son aylarda burada kesilecek diğer hikayeler çoğunlukla kraliyet ailesine karıştı. Prens Philip kamu görevlerinden emeklilik. Genç kraliyet üyeleri zihinsel sağlıkları hakkında açıkça konuşma kararlılığını takdir ediyordu.
Burada küçük bir tartışma. Amerika'nın kraliyet ailesi ile yaptığı uzun süredir var olan sabitlik, göründüğü kadarıyla tarihsel olarak anormal değildir. Amerikan Devrimi, İngiliz monarşisini reddetmek değil, İngiliz parlamentosunu reddetti.

En önemlisi baş dinen Alexander Hamilton olan Amerikalı devrimcilerin çoğu kemer-monarşistlerdi. Kral George ile yaşadığı yakınma, çok fazla güç kullanmak yerine çok az güç kullanmasıydı: Parlamentoyu aşırı nefret ettiği vergi rejimi üzerinde bırakmak için kraliyet ayrıcalığını kullanmasını istediler.
Amerika'nın kraliyet saplantısı, bazen küçük bir Polinezya adasında bir kargo kültünün varlığını hissetmekle birlikte, ülkenin önde gelen kuruluş kurucularından bazılarının düşüncesine sadıktır.
Tarihi. Amerikalıları günümüz siyaseti değil, İngiltere hakkında büyülemeye devam ediyor. Netflix'in The Crown adlı dramasının popülerliği kanıtlıyor.

İstihbarat sızıntıları ABD-İngiltere ilişkisini sekteyecek mi?
Birleşik Krallık'taki miras tema parkı görünümü hala burada devam ediyor ve belki Brexit, nostaljik tonlamalarından ötürü onu güçlendiriyor. Her zaman cesur sosyal gerçekçilikten ziyade bu işi yapan dönem dramaları. Mike Leigh'den çok tiyatro eseri.
Örneğin, Amerikalı politikacıların Boris Johnson'a tepkisiyle her zaman ilginç davranıyorum. Kıdemli Cumhuriyetçiler ve üst düzey yönetim yetkilileri onu kesinlikle çok seviyorlar.
ABD'li San Diego'lu Kraliyet ailesi hayranı Jane Giannoulas, 28 Nisan 2011'de Londra, İngiltere'de Westminster Manastırı'ndaki yarınki evlilik töreni sonrasında Prens William ve Catherine Middleton'un Buckingham Sarayı'na geri döneceğini beklemek için Alışveriş Merkezi'nde oturuyor.Görüntü telif hakkı GETTY IMAGES

Fakat bunun kısmen olduğu izlenimini edinebilirsiniz çünkü merkezi direkt atıştan düz adım atmış görünüyor. İngiliz eksantrik. Sevimli büfe. Diplomatik vaudeville eylemi. Kuşkusuz onun istihbaratını takdir ediyorlar - konuştuğum yüksek rütbeli bir Trump yetkilisi olumlu bir şekilde baş döndürüyordu - ama en çok tadını çıkaracakları eğlence değeri budur.
Eğlence. Donald Trump, siyaset ve ünlü kültür arasındaki çizgiyi bulanıklaştırmakla kalmayıp onları kendi kendine aynı hale getirerek, Amerikan seçim siyasetinin büyük bir parçası oldu.
Kampanyası, tür ile ilişkiye geldik tüm abartmaları ve saçmalıkları olan bir gerçeklik şovu haline geldi. Bu, derecelendirme açısından, İngiliz seçimiyle ilgili bir sorundur. Atlantik üzerinde akranları olan birkaç Amerikalı göze, bu sadece eski gerçeği sıkıyor.