Şimdi ne Parthenon Heykelleri'nin dönüşü için?
Ancak tüm öfori ortasında, müzenin inşa edilmesinin asıl nedenini unutmamalıyız - yani Rumların Parthenon Heykelleri için Atina'ya dönmüş olsalar bile, Yunanlıların Parthenon Heykelleri için uygun bir müze olmadığı iddiasına karşı gelmek.
Yıllar boyunca British Museum, Atina'da sıfırdan yeni bir müzenin yükseleceği anı hayal etmişti.
Aslında, 22 Mart 1991'de, müzedeki eski Yunan ve Roma antikaları tutucusu Brian Cook, BM direktörüne şu uyarı ile bir not gönderdi: “Ülkeye geri gönderilme kampanyasının bir sonraki aşaması herhangi bir zamanda başlayabilir. Yeni Akropolis Müzesi'nin yapımına başladıktan sonraki zaman. Sorun gitmedi, sadece kış uykusundaydı; ve uyandığında, haleflerimiz öncekinden daha şiddetli olduğunu göreceklerdir. ”
Yunanlılar da yeni müzenin dönüş için davayı tamamlayacağını varsaymıştı. Washington Post’ta yayınlanan 2002 raporunda, Yunanistan’ın müzeyi İngiliz hükümetinin olumsuz tutumunu değiştirme çabalarını güçlendirmek ve “İngiliz hükümetini iki yüzyıl önce aldıkları heykelleri geri vermekle utandırmak” umuduyla inşa ediyordu.
Müzenin 2009 yılında gerçekleşmesinden önce Başbakan Kostas Karamanlis: “Müze tamamlandığında, Yunanistan Parthenon Heykellerinin iadesi için çok güçlü bir tartışmaya sahip olacak. Tüm Yunanları birleştiren bir rüyayı gerçekleştirmek için çok önemli bir adım atıyoruz. ”
Bu nedenle Akropolis Müzesi, Parthenon Heykelleri'nin geri dönüşü için kampanyanın her zaman merkezi olmuştur, ancak ne yazık ki, inşa edildikten sonra geri dönme durumunun sorunun ötesinde olacağı varsayılmıştır.
Başlangıç için, British Museum'un başka fikirleri vardı. Son on yılda, kendisini evrensel bir müze, “Aydınlanma müzesi”, “insanlığın kolektif hafızası”, “dünya ile konuşmanın merkezinde bir müze” ve bu nedenle de dünyanın Mermerler Bugün, kibirli bir şekilde kendisini “dünya için ve dünya müzesi” olarak tanımlıyor.
British Museum'a göre, Parthenon'un hikayesinin bir parçası olarak Elgin Mermerleri'nin hayatı sona ermiştir ve şimdi bağlamını bastırmayacak kadar ince olmayan bir girişimle, Londra'daki British Museum'un hikayesinin bir parçası. kökenleri.
Örneğin Nisan 2018’de, British Museum, bu sanat eserlerini ünlü Fransız heykeltıraş Auguste Rodin'in heykelleri ile birlikte sergileme bahanesi altında müzede bulunan bazı 12 heykelcik heykel, metop ve frizin bir bölümünü ayrı bir salonda topladı.
British Museum, basın bülteninde, “eşsiz bir anıtın ayrılmaz olduğu iddiasının bariz bir karşıtı olarak“ bir topluluğun parçası olarak değil, bireysel çalışmalar olarak Parthenon Heykellerine odaklanmak için yeni bir fırsat sunacağını ”vurguladı. .
Yunanistan Atina’da yeni bir müzeye sahip olsa da, BM, heykeltıraşları uygun gördüğü şekliyle dağılmış ya da parçalanabilecek, hiç bir zaman geri dönme niyetinde olmayan, ayrı ayrı sanat eserleri olarak tanıtan yeni bir politik ve diplomatik oyun kitabı tasarladı. Atina'ya koleksiyon.
Bu arada, UNESCO aracılığıyla arabuluculuk yoluyla kültürel diplomasi reddedildi. Son 30 yılda UNESCO Hükümetlerarası Kültürel Varlıkların Geri Dönüşünü Destekleme Komitesi’nde Yunanistan ve İngiltere arasında yapılacak anlamlı müzakerelerin yapılması için verilen kararlar da İngiliz tarafınca rutin olarak görmezden gelinmiştir.
Bu yüzden, Akropolis Müzesi'nin 10. yılını muhteşem bir müze ve Parthenon ve heykelleri için birleştirici unsur olarak haklı bir şekilde kutlayabilsek de, talihsiz gerçeklik, mermerlerin geri dönüşüne gerçekten yakın olmadığımızdır.
Bir sonraki Yunan hükümetinin yaklaşımını dikkatlice tekrar gözden geçirmesi ve etkin bir karar vermesi için mevcut tüm siyasi, diplomatik ve yasal seçenekleri benimsemesi gerekiyor. Böylece, bir gün, bilinen tüm hayatta kalan heykellerin nihayet British Museum'dan ve başka bir yerde, Parthenon'da yeniden bir araya gelmesi Akropolis Müzesi'nin en üst katındaki galeri, dünyadaki Klasik Yunan sanatının en ünlü tek odası olarak kabul edilebilir. Ancak o zaman Yunan Taşları gerçekten konuşacak.
* George Vardas, Parthenon Heykellerinin İadesi için Avustralya başkan yardımcısıdır.